آماده عرضه دو محصول جدید در پتروشیمی کارون
کشف روش جدیدی برای رساندن درمان‌های مبتنی بر DNA به سلول
آماده عرضه دو محصول جدید در پتروشیمی کارون
کشف روش جدیدی برای رساندن درمان‌های مبتنی بر DNA به سلول
به نقل از روابط عمومی شرکت پتروشیمی کارون، در راستای سیاست گذاری‌های کلان صنایع پتروشیمی خلیج فارس مبنی متنوع‌سازی سبد تولید محصولات با هدف تامین نیاز صنایع تکمیلی، تکمیل زنجیره ارزش و افزایش تاب آوری در شرایط تحریم‌های غیرقانونی، شرکت پتروشیمی کارون به زودی از تولید تجاری دو محصول جدید زنجیره ایزوسیانات به صورت رسمی رونمایی می کند.
برای نخستین بار عرضه تجاری دو گرید جدید MTDI و KMT_10 به زودی به صورت رسمی آغاز می شود و پیش بینی می‌شود با عرضه این دو محصول جدید علاوه بر بی‌نیازی از واردات و صرفه‌جویی ارزی، زمینه نیاز فعالان صنایع تکمیلی پتروشیمی در داخل کشور فراهم شود.
گرید KMT-10 از طریق واکنش پیشپلیمریزاسیون متیل‌دی فنیل‌دی ایزوسیانات و ایجاد گروه‌های یورتان تولید شده که با تولید این محصول جدید عملا صنعت پتروشیمی و صنایع تکمیلی از واردات گریدهای مشابه وارداتی از چین، ژاپن، کره جنوبی و آلمان بی نیاز خواهد شد. این محصول استراتژیک در صنایع خودروسازی، مبلمان اداری و خانگی دارای کاربردهای گسترده است.
پتروشیمی کارون شهریورماه امسال اقدام به تولید و عرضه تجاری گرید دیگری به نام <<KLM100B>> با هدف تامین نیاز صنایع کفش، انواع چسب صنعتی و لَمینِت، انواع درزگیر و آببند(سیلانتها)، ضربه گیرها، باندهای اورتوپدی و همچنین کفپوش‌های اداری و صنعتی و … کرده بود که مطابق با برآوردهایی انجام گرفته تولید این گرید جدید سالانه از خروج 27 میلیون دلار ارز از کشور جلوگیری می کند.
پژوهشگران آمریکایی در بررسی اخیر خود توانستند روش جدیدی را برای رساندن درمان به سلول کشف کنند.
به گزارش ایسنا و به نقل از وب‌سایت رسمی دانشگاه مینه‌سوتا، پژوهشگران بخش شیمی “دانشگاه مینه‌سوتا”(U of M)، پلیمر جدیدی را برای رساندن درمان‌های مبتنی بر DNA و RNA ابداع کرده‌اند. پژوهشگران برای نخستین بار توانستند نحوه تعامل پلیمرها با سلول‌های انسان را هنگام رساندن دارو به بدن، با دقت ببینند. این پژوهش، راه را برای کاربرد گسترده‌تر پلیمرها در ژن‌درمانی و ابداع واکسن هموار می‌سازد.
ژن‌درمانی، تغییر ژن‌های درون سلول برای درمان بیماری‌ها است. ژن‌درمانی، به یک حامل نیاز دارد که DNA را برای انتقال به سلول بسته‌بندی می‌کند.
بسته‌بندی نوکلئیک اسیدها نیز در واکسن‌هایی مانند واکسن کووید-۱۹ آران‌ای پیام‌رسان که اخیرا ابداع شده و در لیپید محصور شده است، مورد استفاده قرار می‌گیرد.
پژوهشگران در این پروژه، پلیمرهایی را که مولکول‌های زنجیره بلند هستند و پلاستیک‌ها را تشکیل می‌دهند، ساختند تا از آنها برای بسته‌بندی نوکلئیک اسیدها استفاده شود.
“ترزا راینک”(Theresa Reineke)، سرپرست این پژوهش گفت: این کار به نوعی مانند سفارش دادن از شرکت “آمازون”(Amazon) است که کالای مورد نظر پس از سفارش، در یک جعبه حمل می‌شود. اگر سفارش‌ها با جعبه حمل نشوند، شکسته خواهند شد.
ما در پژوهش خود، همین کار را در سطح نانو انجام می‌دهیم. ما از محموله حساس آران‌ای و DNA استفاده می‌کنیم که مستعد تخریب آنزیمی هستند و تا زمانی که از آنها محافظت نشود، به هدف نمی‌رسند.
پژوهشگران، پلیمرهایی را با استفاده از “کینین” (Quinine) طراحی کردند که به حل شدن مواد منجر می‌شود و در انواع مواد مورد استفاده در مراقبت شخصی و پزشکی به کار می‌رود. از آنجا که کینین، فلورسنت است، پژوهشگران توانستند با استفاده از روش “طیف‌سنجی رامان”(Raman spectroscopy)، بسته‌های DNA را در سرتاسر بدن و درون سلول‌ها ردیابی کنند.
راینک ادامه داد: ما با این محصول طبیعی، یک ابزار بسته‌بندی جدید را کشف کرده‌ایم که برای حوزه‌هایی مانند ژن‌درمانی و واکسن مهم است و در انواع سلول کاربرد دارد. این ابزار علاوه بر همه مزایای خود یک ویژگی جالب دارد و آن، فلورسنت بودن است. این ویژگی، امکان ردیابی کردن را برای ما فراهم می‌کند و به ما امکان می‌دهد تا بسیاری از اصول مربوط به سیستم‌های بسته‌بندی را که پیش از ارائه این محصول طبیعی غیرممکن بود، درک کنیم.
دارورسانی مبتنی بر پلیمر، به مراتب ساده‌تر از به کار بردن ویروس‌ها است؛ به ویژه برای ژن‌درمانی که هر تزریق آن می‌تواند تا دو میلیون دلار هزینه داشته باشد. با وجود این، مانع اصلی جلوگیری از کاربرد گسترده پلیمر، این بود که دانشمندان، اطلاعات زیادی در مورد نحوه تعامل بسته پلیمر با سلول‌های بدن نداشتند.
این پژوهش می‌تواند عدم اطمینان در مورد نحوه تعامل پلیمر و سلول را برطرف کند. پژوهشگران با استفاده از روش طیف‌سنجی رامان دریافتند که پروتئین‌های خود سلول، در باز کردن بسته‌بندی اسید نوکلئیک هنگام ورود حامل پلیمر به سلول، نقش اصلی را بر عهده دارند.
“رنه فرانتیرا”(Renee Frontiera)، از پژوهشگران این پروژه گفت: درک روند تحویل، نحوه وقوع آن و دیدن آن در لحظه، بسیار رضایت‌بخش است. یکی از نکات اساسی این است که این پلیمرها، بسیار خوب کار می‌کنند و در وارد کردن محموله به سلول، واقعا موثر هستند. ما توانستیم دلیل این که چرا همیشه چنین اتفاقی رخ نمی‌دهد را ارائه دهیم.
این پژوهش، در مجله “PNAS” به چاپ رسید.
تهران، اتوبان امام رضا (خاوران) شهرک صنعتی عباس آباد، بلوار ابن سینا، خیابان درنا، پلاک1442 
